W wyjątkowej lokalizacji wokół parku Cytadela wyrosła na przełomie lat 70 i 80 oryginalna kolonia szeregowych domów przeznaczonych dla poznańskich artystów i naukowców. Jeden z nich należy do Piotra Wędrychowicza, współprojektanta tego przenikającego się z bujną zielenią założenia. Rozłożyste szeregowce o atrakcyjnie rozrzeźbionej bryle łączą modernistyczną racjonalność i silną w latach 80. potrzebę większego zindywidualizowania zabudowy. Oparte o ten sam projekt różnią się od siebie, zarówno detalami jak i rozplanowaniem, co jest wynikiem zarówno celowych decyzji projektowych, jak i późniejszych nieautoryzowanych przeróbek. Dom Wędrychowicza, ukończony pod koniec lat 80. łączy mieszkanie z pracownią. Wnętrze świetnie operuje nastrojem za pomocą dziennego światła i widoków na okoliczną zieleń. Modernistyczną bryłę wypełnia obszerna przestrzeń, przytulna, ale urządzona bez ukłonów w stronę raczkującego wówczas w Polsce postmodernizmu.
Piotr Wędrychowicz – architekt miasta Poznania w latach 1989-90, wieloletni wykładowca Wydziału Architektury i Urbanistyki Politechniki Poznańskiej, prezes II kadencji SARP Poznań