Mieszkanie w szeregowcu z 1938 roku – jednym z najlepszych przedstawicieli modernizmu w przedwojennym Poznaniu. Szeregowa zabudowa przy ul. Promienistej w zasadzie nie ma swojego odpowiednika w lokalnej architekturze. Oszczędna forma, charakterystyczny rytm elewacji, wnętrze podporządkowane funkcji stanowią o wyjątkowości tej realizacji. Zespół budynków przy Promienistej nie tylko przetwarza lub cytuje modne wówczas rozwiązania stylistyczne, ale silnie odpowiada na postulaty modernistycznej awangardy. Unika także obcych stylistycznie ozdobników, którymi zachowawczy poznaniacy „ocieplali” surowe bryły willi i kamienic lat 30. Szeregowce projektu Eustachego Chmielewskiego są bliższe awangardzie warszawskiej (podobieństwo do domów Żoliborza „dziennikarskiego”) niż poznańskim realizacjom tamtego okresu.

Dom Anny Hryniewieckiej – historyczki sztuki, dyrektorki Centrum Kultury Zamek w Poznaniu, wnuczka jednego z architektów założenia – Witolda Eysymontta.